Tanımadığım ama sevdiğim isimlerden biridir, İrem Derici. En çok da egosuzluğu hoşuma gidiyor. Ayşe Arman’ın kendisiyle söyleşi yapmasını istediği videoyu da çok samimi ve sempatik buldum. Çok güzel bir söyleşi okuyacağımızdan şüphem yok.
Nedense kadınlar Ayşe Arman’ın kendileriyle söyleşi yapmasına çok meraklı. Muhafazakâr kadınlar da dahil buna. "Nereden biliyorsun?" derseniz, bana söylüyorlar. İstanbul’da da , Trabzon’da da, Sakarya’da da çok karşılaştım. Düşünün, ben de yazıyorum ve söyleşi yapıyorum ama bana “Ayşe Arman bizimle söyleşi yapmaz mı? Çok seviyoruz.” diyorlar. Ben de “Artık benimle idare edeceksiniz.” diyorum.
Kadınların; bir insanı sevdiler mi, camiasının veya birilerinin ne dediğini zerre kadar takmadığını Ayşe Arman’a olan sevgilerinden teyit etmiş bulunuyorum.
Açıkçası başörtülü bir kadının Ayşe Arman’ı kendisine yakın hissetmesi beni rahatsız eden bir şey değil. Zaman zaman Ayşe’ye iletirim de, hiç gocunmam.
Bir insanın birini sevmesi veya yakın hissetmesi için hayat tarzlarının aynı olması gerekli olmadığına inananlardanım. Ve hiç kimse diğerine hesap vermek zorunda da değil.
Buradan Ayşe Arman’ın kendileriyle söyleşi yapmasını isteyen hemcinslerime sesleniyorum; siz de İrem Derici’yi örnek alıp kısa videolar hazırlayabilirsiniz.
Evren (!) kilo vermemi istemiyor