Yüz yüze iletişim giderek imkânını da önemini de yitiriyor. Yazarak, sesle ya da camdan cama iletişim hepsinin yerine alırken “iletişim dili” üzerine düşünmek daha da anlamlı hale geldi. Bugünlerde dikkatimi çok çekiyor: “Korkutan haber”, “korkutan yağmur”, “korkutan işaret”… Herkesin evine ve içine kapandığı tek sosyalleşmenin sanal dünya olduğu bugünlerde haber başlıklarındaki bu korkutucu ön takıların ruh sağlığımıza zarar verdiği kanaatindeyim. Hastalık endişesiyle yaşarken bir de medyada “korkutucu” başlıklı haberlere ihtiyaç yok. Gördüğüm o ki bugünün iletişim ortamında korku, stratejik bir kavrama dönüşmüş.
NEYİ ANLATACAĞIZ
Dünyaya dair pek çok bilgi ve içerik, olay, artık belgesellerle sunuluyor. Kapitalizmin sorunlarından fikir akımlarına, sanattan, kriminolojiden sağlık sektörüne… Konular çok çeşitli. Hepsinden önemlisi de bu belgeseller giderek referans kaynağı oluyor ve bilgi kaynağı olarak yazılı...