Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın “dini yorumları güncelleme” konusundaki sözlerine yorum getirme tartışmalarında kadınlar yine ikinci planda kaldı. Oysa meselenin odağında onlar vardı. Dini guruplara liderlik yapan kişilerin rahatsızlık veren açıklamalarında da konu kadınlardı ve bu açıklamalar sadece onların değil liderlik ettikleri kitlelelerin kadına bakışını da etkiliyordu. Burada meseleyi tevil etmek isteyen çok oldu. Ancak bu itirazlara da şu noktalarda itiraz ediyorum.
Elbette politika yaparken seçmen kitlesini oluşturan farklı kesimlerin düzeyleri dikkate alınmalı. Ancak bu kitle dikkate alınacak diye nüfusun yarasını oluşturan kadınları aşağılayan bu yorumların etkin olmasına izin verilemez. Bu kişiler kendi guruplarında bunu söyleyip uygulayabilirler. Ancak devletin herhangi bir politikasında veya uygulamasında bu yorumların hakim olmasını bekleyemezler. Ayrıca bu açıklamalarda “din” etkisi sorgulanmalıdır da. Bu açıklamaları yapanların memleketleri,içinde yetiştikleri kültür, aldıkları eğitim dini faktörlerden çok daha fazla “kadına karşı” kanaatlerini etkilemektedir.
Bu tartışmalarda “Diyanet tek açıklama merci olmalı” yorumuna da katılmıyorum. Elbette farklı bakışlar farklı dini kanaatlere sahip olabilir. Ama bence burada çizmeyi aşan nokta; bu açıklama sahiplerinin görüşlerini devletin içinde yapılandırma ve etkin kılma istekleriydi. Üniversitelerde kız-erkek ayırmı taleplerinden başlayarak çalışma ortamlarına kadar konunun bilinen ve bilinmeyen çok detayı var. Ancak nihayetinde konu İslam’ın değil, “İslam dünyasındaki erkeklerin kadın algısıdır.” İslam coğrafyasını baştan sona gezmiş, kadın sorunlarını çalışmış birisi olarak da ortak kanaatim bu algıyı şekillendiren “İslam” dışındaki...