Abartım yok, iki gün boyunca elimde telefon 'Arif V 216'ya bilet
aradım. Yok Allah yok! Yani var da, mesela en ön sırada var;
tövbeler olsun istemeeeem!
Var da tek kişilik, kenarda bir koltuk kalmış; arkadaşıma sözüm var
gidemeeem!
Ama ille de hemen izlemem lazım. Artık 'Yahu ne demek bilet yok!'
sorusuyla delirmek üzereyken, Vadistanbul'un sinemasında iki
kişilik yeri bulup koşa koşa sinemaya gittim. Yalnız biraz fazla
koşmuşum;
Vadistanbul dünyanın öbür ucunda sanki. Neyse...
İki saat altı dakika süren filmden çıkınca ilk cümlem şu oldu:
Vaaay arkadaş! Cem Yılmaz ne yapmış öyle! Deli diye biliyorduk ama
zır deliymiş!