Protestocuları eylemlere katılmaya motive eden en önemli iki unsur sorulduğunda ‘gelecek kaygısı’ yüzde 60.6 ile en çok tercih edilen seçenek olmuştur. Bunu yüzde 52.9 ile ‘hükümetin anti-demokratik uygulamaları’ seçeneği takip etmiştir. Yüzde 31.7 ile ‘mevcut siyasi sistemin taleplerime cevap vermemesi’ en çok tercih edilen üçüncü seçenek olmuştur. İBB başkanı Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanmasıyla başlayan protestolarda ‘Ekrem İmamoğlu’nun şahsında muhalefete yönelik tutum’ seçeneğini katılımcıların yalnızca yüzde 11.1’i işaretlemiştir.”
Toplum Çalışmaları Enstitüsü’nün Ankara merkezli “Kim Bu Gençler” başlıklı raporu üç-dört gündür tartışılıyor. Yazımın girişine raporun çarpıcı tespitiyle başladım. Neden “çarpıcı tespit” dedim? Çünkü; protestolarda Ekrem İmamoğlu’nun şahsında muhalefete yönelik tutumun yüzde 11.1, gelecek kaygısınınsa yüzde 60.6 çıkması!
Kısa bir notla raporun analizine başlayalım:
“Rapora dayanak oluşturan veriler, 24-25-26 Mart 2025 tarihlerinde 19.00-23.00 saatleri arasında Ankara’nın Kızılay meydanında toplanan ve 19 Mart 2025’te Ekrem İmamoğlu’nun gözaltına alınmasıyla başlayan protestolara katılan 208 eylemciyle, eylemler sırasında, yüz yüze görüşerek oluşturulmuş.”
Bu noktada geçen pazar günü yayımlanan yazımda bahsettiğim, İmamoğlu’nun CHP’li Hurşit Güneş’in Silivri ziyaretinde kurduğu şu cümleleri hatırlatayım: “Planımızı yaptık. Mesele cumhurbaşkanlığı değil. Haksızlığa karşı kamuoyu oluşturmak gerekiyordu. Ben liderlik edecektim topluma, şimdi millet bana liderlik yapar hale geldi. Ben arkasında kaldım.”
Evet; “millet bana liderlik yapar hale geldi” cümlesinin “gelecek kaygısıyla” birleştiğini söyleyelim. Gençlerin “ekonomi mi adalet mi?” sorusuna verdikleri yanıt son dönemde yapılan anketlerden farklı bir sonuca ulaşmış: