Galatasaray'ın ciddi bir hastalığı var. Uzun zamandır sadece tek devre futbol oynuyor. Bu ister deplasmanda, ister Arena'da olsun bu böyle. Dün akşam Trabzon karşısında Süper Lig lideri, koskoca bir ilk yarı boyunca tek pozisyona giremedi. Ama aynı Galatasaray, ikinci yarıda Trabzon'u kendi sahasına hapsetti. Art arda çok önemli gol pozisyonu yakaladı ama Hakan kurtardı. Emre'nin tek golüyle beraberliği yakaladı. Galatasaray'ın en büyük talihsizliklerinin biri dünkü maçta olduğu gibi sağ kanatı Sabri ve Umut'a teslim etmesiydi. Bu iki oyuncuyla ne savunma yapılır, ne de hücum edilir.
Galatasaray'ın Melo'dan sonra 'eski günlerine dönüyor' dediğimiz Hamit'in sakatlanması da büyük şanssızlıktı. Hamza hoca, Emre ile Olcan tercihini ilk yarıda yapsa, ikinci devreyi beklemese Galatasaray büyük bir ihtimalle beraberlik golünü ilk 45 dakikada bulurdu. Sarı-Kırmızılılar, çoğu kez Avni Aker'de galip gelmeyi bildi buraya kadar. Ama takımın iki devreli futbolu oynatması şart. Galatasaray, genellikle ilk yarıda futbolu unutuyor. Golü yedikten sonra aklı başına geliyor. Önce beraberliği, sonra galibiyeti yakalamak için bir hayli zorlanıyor. Aslanda, Prandelli gibi hoca demeye bin şahit isteyen bir teknik direktörden sonra Galatasaray'ın ligde lider olması bile akıl almaz bir başarı. Bu takım ne Mancini, ne Prandelli döneminde gerçek anlamda iskelete kavuşamadı. Her hafta değişik oyuncular denendi, bu da takım içinde hem huzursuzluk yarattı.