"CIA istemediği sürece Türkiye’de ne bir bomba patlar, ne de bir kişi öldürülür. Bu, yılladır böyledir...” Kemal Tahir. Dünya savaşının sonunda ABD’yle SSCB ülkeleri kendi aralarında paylaşmışlardı. Bu paylaşım sırasında CIA Türkiye’ye demir attı. Ankara Sovyetlerden de ABD’den de uzak durarak kendi geliştireceği paktlarla bağımsız bir siyaset izleyeceğini söyler. Bunun en önemli nedeni CHP’nin ülkede kurduğu düzenin bozulacağı, dizginlerin İsmet Paşa’nın elinden çıkacağı kaygısıdır. İsmet Paşa CHP’nin düzenlediği kapalı bir toplantıda, “Kıçı yamalı Hüsolarla Hasolar bu ülkenin yönetimine gelir, eğer demokrasiyi benimsersek,” der açık açık. Adı Halk olan parti Halkın yönetimini istememektedir kısacası. Dahası ülke savaşa girmemesine rağmen yoksulluk gün geçtikçe artmaktadır. CHP’nin yolsuzluk, iltimas ve hırsızlıkları gazetelerde tefrika edilmektedir. Aslında yolsuzluk 1938’de başlamış, CHP ülkeyi babasının çiftliği gibi yönetmektedir. Muhalefetin ortaya çıkmasıyla cesaretlenen basın, yolsuzluk başlıkları atmaktadır her gün. İsmet Paşa’nın ABD’yle ikili ilişkilerden kaçınması ve 1946 seçimlerinde yaşanan oy sahteciliğinden, kaçırıp yakılan sandıklara değin uzanan kepazelikler, yokluk, yolsuzluk, düpedüz hırsızlıkların ülkeyi yangın yerine çevirmesi sonucu, orduda genç subaylar İnönü’ye karşı harekete geçer. Kara Kuvvetleri Karargahında görevli Kurmay Binbaşı Şefik Erensü’nün evinde bir grup subay toplanır. Subayların toplantıda vardığı ortak sonuç, “gerçek demokrasiye inananlar olarak biz, bu rezaletin (seçim sahtekarlıkları) ikinci kez yaşanmasına izin vermeyeceğiz!” Hemen İstanbul’da örgütlenme başlatılır. İlginçtir; kurulan darbeci cuntanın kilit isimlerinden biri Kurmay Yarbay Memduh Tağmaç’tır. Daha sonra 12 Mart 1971 darbesinde Genel Kurmay Başkanı olarak demokrasiyi yakıp yıkacaktır.