Belediyelerdeki eş dost atamaları neyin göstergesi?
Türkiye günlerdir, belediye başkanlarının yaptıkları eş dost atamalarını, ahbap çavuş ilişkilerini, kayırmacılığı konuşuyor. Kimi CHP’li başkanlar da, bu konuda AKP’li başkanla gibiler...
Oğlunu, kızını, kardeşini, damadını, gelinini, dünürünü,
baldızını işe almada çok hızlılar. Bu olumsuz örneklerin toplumda
yarattığı öfkenin, AKP oylarında neden olduğu düşüşün, muhalefetin
oy artışındaki etkisinin farkında da değiller.
Şu acı gerçeği görelim.
Çürüyen,
çözülen toplumlarda, siyaset, bürokrasi, iş dünyası, adalet
sistemi, medya, akademi çökerken, toplum da çöker. İlkeler,
değerler, kavramlar önemsizleşir. Ahlak, etik değersizleşir.
Hırsızlık, kayırmacılık, rüşvet, yağmacılık, talan, kabalık,
görgüsüzlük, gösteriş budalalığı egemen olur. Tutarlılık, ahlak,
saygı, vefa, emeğiyle geçinmek, dürüstlük, alçakgönüllülük,
sadakat, sözünün eri olmak aptallıkla eş tutulur. Aşağılanır.
Enayilik olarak görülür.
Türkiye, bunun tipik örneğidir. Uzun yıllardır böyledir. Sistemli
olarak başlangıcı, 1980’e, 24 Ocak kararlarına, kararların dipçikle
uygulandığı 12 Eylül 1980 darbesine uzanır.