Yaşanmış yılların ardından insanın elinde ne kalır? Rilke, kanser olduğunu öğrendiğinde Valais’teki kendi mezar taşını tasarlamıştı:
“Gül, ey saf çelişki,
Hiç kimsenin uykusu olmamanın sevinci
Onca gözkapağı altında.”
Yaşandı ve bitti, diyor muyuz? Yoksa eksik kalmış her duyguda, yarım kalmış her öyküde, erken bitmiş her yolculukta; gülün o saf çelişkisinin peşinden mi koşuyoruz?
Geçen perşembe Regaip Kandili’ydi. Muhafazakâr kesimden bir arkadaşım “dikkat ettin mi” diye uyardı. Sahiden fark etmemiştim. Sadece kandil kutlaması değil, Oğuzhan Asiltürk bir süredir kamuoyu mesajlarını “Milli Görüş Lideri” imzasıyla yapıyordu. Tartışmasız, titri Erbakan’ı hatırlatıyordu. Geriye....