Antakya’da duvarları çatlamış, sıvaları dökülmüş bir bina. Depremi yaşamış, belli. Yine de yıkılmamış. Bir kadın, binanın merdivenlerinde anlatıyor:
“Burası 45 yıllık. ODTÜ’lü hocalarımız buraya güçlendirme yapmıştı. Onlara çok teşekkür ediyorum. Çünkü en az 50 kişinin hayatını kurtardılar. İçindekilerin ikisi de oğlum. O günden beri dua ediyorum. Ülkenin sadece iyi inşaatçılara, hocalara ihtiyacı var. Çok teşekkür ediyorum hocam, çok...”
Sosyal medyada izledim o görüntüyü. Ayakta kalan binadaki kadının teşekkür ettiği Hoca, Prof. Dr. Güney Özcebe’ydi.
Güney Hoca, 1974’de ODTÜ İnşaat Mühendisliği’ne girmiş. 82’de Kanada’ya yüksek eğitime gitmiş. Orada depreme dayanıklı binalar üzerine çalışmış. 1987’de Türkiye’ye döndükten sonra ODTÜ’de hocalık yapmış. İnşaat mühendisliği bölüm başkanlığına kadar yükselmiş. 2013’ten beri TED Üniversitesi Mühendislik Fakültesi dekanlığı yapıyor.
Bugün 66 yaşında halen öğrenci yetiştiriyor.
İZLEYİNCE AĞLADIM
Güney Hoca’yı aradım. Görmüştü, “Videoyu izlediğimde ağladım,
55 kişiyi kurtarmışız, keşke hep birlikte 80 milyonu
kurtarsak” dedi. “Ben değil, biz yaptık, bir ekiptik,
gurur duyuyorum” sözleriyle devam etti.
Üniversite bu değil mi zaten?