Türkiye, tarihinde ilk kez 2019’da Cumhurbaşkanlığı Sistemine fiilen geçiş yapmış olacak. Başbakanlık makamı 2019’dan sonra olmayacak. Cumhurbaşkanı seçilecek kişi kabinesini TBMM dışından kuracak ve ülkeyi yönetmeye başlayacak.
Bu sistem koalisyonlar tarihini de tarihin çöp sepetine atmış olacak.
Cumhurbaşkanlığı Sistemi bürokrasiyi de değiştirip dönüştürecek bir sistem olacak.
Zira 2019’da TBMM ve Bakanlar Kurulu işleyişi birbirinden ayrılacağı için hızlı bir atılım dönemi başlayacak. Bürokrasinin de bu hıza yetişmesi ve Cumhurbaşkanının performansına ayak uydurması gerekecek.
Böylesi tarihi bir sistemde Cumhurbaşkanı seçilebilmenin yolu “yüzde 50 artı 1 oy” almaktan geçiyor. Bugünlerde siyasi partilerin ittifak görüşmeleri için harcadığı mesainin temel nedeni de bu. Herkes,yüzde 50 artı 1’i yakalayabilmenin yolunu arıyor.Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın başında olduğu AK Parti gibi siyasi partiler açık ittifak görüşmeleri yapıyor, kimi siyasi partiler bu ittifak görüşmelerini gizli saklı yürütüyor, bazı liderler çok varyasyonluseçenekler üzerinde duruyor, bazı “beş benzemezler” ise sırf Erdoğan nefretinden “tek benzer” hale gelmek için birbiriyle nabız yokluyor.
Herkes tek bir hedefe kilitlenmiş durumda: