Alkışlar artık potansiyel şüpheli…
İki el bir örgüt ediyor…
*
CHP şükür yaratıcılık yaptı…
Karizma sahibinin en sevdiği, en bayıldığı şey “alkış” onu protesto eden bir ritmik sese dönüşüverdi bir anda…
Unutmayın:
Görünce basacaksınız alkışı…
Ne kadar hızlı vurursanız o kadar iyi…
*
Kürsüye çıktığında, meydandakiler alkışı bastığında, o an karizma sahibinin içinden geçenleri hissetmeye çalışıyorum…
Alkışlar eskisi gibi onu mutlu etmez…
O anda kendi meydanındakiler, muhalefet partisinin protestosunu icra etmektedir…
“Kesin ulan” da diyemez…
Ya da caddeden geçerken, camiden çıkarken, toplantı salonuna girerken alkışlayanlara yan gözle, alttan alttan bakar…
İçindeki kuşkucu sorar:
“Bu alkış hangisinden?..”