Hiç tanımadığı insanların acısına-yardımına koşardı millet…
Arabanın kontağını kapat, geçenlere “Bir ittiriverin kardeş” de…
Sesini çıkartmazsan gideceğin yere ittire ittire götürürlerdi
adamı…
Kazara kaldırımda biri yere yığılsın… Otuz kişi birikir, oracıkta
teşhis konulur, kıpırdatma riski falan demeden kolunu, boynunu
kırıp kaldırırlardı adamı ayağa…
Boş bir tabutu çıkartsaydınız mesela… Kimdir, nedir, necidir
demeden koşup girerlerdi altına… İtiraz eden çıkmazsa bulvarda üç
tur atardı rahmetli…
★
Böyleydik…
Ama nefret bulaşıcıdır…
★
“Kavga ede ede başardığını” açıklamış bir Cumhurbaşkanı var…
Ve devam ediyor…
★