“Parkta bir adam oynayan çocukları uzaktan uzun uzun izledi…
Sonra küçük kızlardan birisinin yanına yaklaşıp adıyla hitap ederek
dedi ki:
“Yeliz annen marketten bir şeyler almış, benden seni getirmemi
istedi, hadi gidelim…”
Küçük kız adamı uzun uzun süzdü…
“Tamam gidelim” dedi…
“Tamam gidelim ama bana parolayı söyle…”
Adam şaşırdı, eveledi, geveledi, hızla oradan
uzaklaştı…
Annesi küçük kıza bir parola öğretmiş “Parolayı bilmeyenin
peşine takılma, o seni kaçırmak isteyen adamdır”
demişti….”
*
Ebeveynler o kadar çaresiz ve korku içinde ki sosyal medyada
bunun gibi bir çok öneri, çözüm, çare dolanıp duruyor…
“Adam kızın adını nasıl öğrenmiş” diyeceksiniz…
Kolay…
Bana altı kilo sahte bal satan adam bir anda “Bekir Bey” deyince
güvenmiş, balı alıp cebimdeki parayı vermiştim…
Adımı biliyordu çünkü…
Oysa arabasını durdurup “Adaş merhaba” dediğinde, ben “Merhaba
Bekir” diyerek adımı kendim söylemiştim…
Elimde poşetlerin içinde altı kilo sahte bal, giderken de
arkasından seslenmedim değil:
“Arkadaşlara selam söyle…”