Elimi bile sürmediğim halde, bir anda tweet atmaya başladım:
“Rabbimizin bize bir hediyesi olarak gelmiş liderimizin arkasındayız…”
Kendi kendime “Ben demediğim halde, nasıl demiş olurum?” diye düşünürken, ekrana ikinci tweetim geldi:
“Kainat liderim, öl de öleyim…..”
*
“Hain şeytanın darbesini, kahraman liderimiz göğsünü siper ederek yiğitçe durdurdu” diye yazdığımda kızdım kendime…
“Ulan yalakalığımın bu kadarı fazla, bir kere o havadaydı”diye yazmaya kalktım ki, benim tweet şöyle döndü:
“Beraber yürüdük biz bu yollarda….”
*
O gün çok sevdiğim bir gazeteci arkadaşımdan bana bir not gelmişti:
“Bekir bu haber seni ilgilendirir bir bak” diyor kısaca, ben de altındaki linke tıkladım… O an benim Twitter hesabım hecklendi…
(Aklınızda olsun, çok emin olmadan link-mink tıklamayın…)
Benim hesabımdan 1 milyon 175 bin takipçime yukardaki mesajları atmaya başladılar…
*
Bana yapılan saldırıları önemsemedim…
Ama benim adımla okurlarıma yaptıkları hakaretlere çok üzüldüm…
O gece hiç uyumadım…
Sayfa arkadaşlarıma her hakaret ya da küfürde “O ben değilim!..” diye, çıkıp cama bağırmak geldi içimden…
*