Terörizm dünyanın gelişmiş bölgelerinde yöntem değiştirmeye başladı. Geleneksel uygulamada halk kitlelerini, askeri konvoyları, toplu taşıma araçlarını, okul ya da otelleri hedef yapan eylemler, çok sayıda insanı öldürerek etki yaratırlar. Kitlesel eylemleri gerçekleştiren kişilerin kimlikleri öne çıkmaz; ölenler de ismen hatırlanmaz.
Bugün terör, tanımlı, bilinen, ismi, görevi ya da kişiliğiyle öne çıkan insan ya da insanları daha fazla hedef alıyor. Geçmişe oranla en büyük farklılık ise, teröristin arkasında bir hikayesi olacak biçimde tanımlı hale gelmesi. Terörist bizlerle aynı sokaklarda dolaşmış, aynı okullara gitmiş, aynı mahallede yaşamış adıyla sanıyla bilinen biri olarak tanıtılıyor.
Bu, gelişen medya olanaklarıyla toplum üzerinde daha fazla etki yaratma yöntemi. Öleni, arkasında bıraktığı acılı aileleriyle hafızamıza kazıdığımızda ve öldürenin de kimlik ve kişiliği hakkında fazlasıyla fikrimiz olduğunda, daha tedirgin, daha ürkek ve daha güvensiz olmamız kaçınılmaz. Gelişmiş toplumlarda “birey” öne çıkıyorsa, terörün de kitleleri değil bireyleri hedefe koyması, bireyleri etkilemeye yönelmesi ve bireysel eylemleri tercih etmesi normal sayılabilir.