Son günlerde, Birleşik Arap Emirlikleri Dışişleri Bakanı’nın bir twiti üzerine Medine Müdafii Fahreddin Paşa’nın kahramanlığı, İngilizlerin vaadlerine kanarak Osmanlı Devleti’ne ihanet eden Şerif Hüseyin’e bağlı kuvvetlerin kuşattığı Medine’yi çok zor şartlarda iki yıl boyunca nasıl kahramanca savunduğu, meşhur çekirge tamimi ve peygamberimizin türbesindeki mukaddes emanetleri İstanbul’a nasıl gönderdiği hakkında çok yazıldı ve konuşuldu. Ben ne yazabilirim diye arşivimi karıştırırken Feridun Cemal Erkin’in Dışişleri’nde 34 Yıl isimli hatıratından uzun bir pasajı not ettiğim word dosyasına ulaştım. Bu pasajda Şerif Hüseyin’in derin pişmanlığına ve hazin sonuna dair ilgi çekici bilgiler verilmektedir. *** Şerif Hüseyin, 1891 yılında Sultan II. Abdülhamid tarafından İstanbul’a davet edilmiş, peygamberimizin soyundan geldiği için büyük saygı, iltifat ve himaye görmüştü. Hüseyin’in bu zorunlu misafirliği tam on sekiz yıl sürdü ve amcası Şerif Abdiilah Paşa’nın ölümü üzerine İstanbul’dan Mekke Şerifi olarak ayrıldı. Bu arada çocukları İstanbul’da en iyi şekilde tahsil imkânına kavuşmuşlardı. Oğullarından daha sonra Ürdün kralı olan Abdullah, 1947 yılında Türkiye’yi ziyareti sırasında konuştuğu Türkçenin güzelliği ile büyük ilgi toplamıştı. Türkçeyi çok güzel konuşuyordu, çünkü Mekteb-i Sultani, yani Galatasaray Lisesi mezunuydu. Cumhurreisi İsmet İnönü’nün daveti Kral Abdullah’a Feridun Cemal Erkin tarafından iletilmişti (s.