Türkiye maalesef soyguna açık bir müzedir. Bu hayatî mesele hakkında kim bilir kaç yazı yazdım. Şu anda bile birilerinin bir yerleri ve soymakta olduğundan ve birçok eserin çeşitli yollarla Avrupa ve Amerika’nın yolunu tuttuğundan eminim. Ülkemizden kaçırılan eserlerden bazıları tespit edilip hukuk mücadelesi verilerek geri alınınca seviniyoruz. Kültür ve Turizm Bakanlığı, 1960’larda çalınıp götürülen Herakles Lahdi’ni de geri almayı başardı ama bu devede kulaktır. Avrupa ve Amerika müzelerinde teşhir edilenler dışında, depolarının ülkemizden çalınan eserlerle tıka basa dolu olduğu bilinen bir gerçektir. Aşağı yukarı üç yüz yıldır kimi arkeolog, kimi mimar, kimi sanat tarihçisi, kimi bilmem ne kılığında gelip ülkemizi talan eden Avrupalı soyguncular o kadar pervasız davranmışlar ki, inanılır gibi değil. Milli Saraylar Daire Başkanlığı tarafından yayımlanan sanat, tarih ve mimarlık dergisi Milli Saraylar’ın dokuzuncu sayısındaki “Ayasofya Haziresi’nde Bulunan Türbelerdeki Çinilerin Kaçırılma Öyküsü” başlıklı yazıda anlatılan hikâye ibret vericidir. Yıllar önce bir vesileyle naklettiğim bu akıllara durgunluk veren hadiseyi hatırlatarak hafızaları tazelemek istiyorum. *** Arkeolog ve sanat tarihçisi Jale Dedeoğlu’nun anlattığına göre, geçen yüzyılın sonlarında Türkiye’ye gelerek başta Sultan II.