Yakup Çelebi, savaş meydanından kaçan düşmanın ardına düşmüştü. Babası ve kardeşi mutlak bir zaferin kazanıldığı Kosova meydanındaydı. Geri döndüğünde ‘Pederin çağırıyor’ dediler. Gittiği çadırda babasının naaşı ve onu bekleyen cellatlar var. Yıldırım Bayezid, savaş kahramanı abisini tahtta oturmak için gözünü kırpmadan ölüme göndermişti. Başta Katalan olmak üzere Avrupa edebiyatını derinden etkileyen bu öykü, nereden mi aklıma geldi? Yıldırım Demirören’in Fatih Terim’in ipini seçip yıldırım hızıyla meydanı boş bırakmasından. Oysa 4 yıl önce, “O benim elemanım değil, kader birliği yaptığım arkadaşım” diyordu. Kader arkadaşının kellesini aldı, hiçbir açıklama yapmadan, krizin ortasında da buhar oldu uçtu. Sadece o mu? TFF’nin Başkan Yardımcısı ve Milli Takımlar sorumlusu Ali Dürüst de ortada yok, diğer 3 başkan yardımcısı da. İşte Türk futbolunun özeti bu.