Sosyal medya aslında mesafeleri o kadar kısalttı ki. Bazen haddinden fazla belki de. Bazen herkesi çok iyi tanıdığımızı zannediyoruz, her gün gördüğümüz resimlerden bir insan çiziyoruz kendimize. Oysa ufak kesitlere şahit oluyoruz sadece. Yanlış anlayabiliyoruz, beklentilere girebiliyoruz. Yine de her şeye rağmen sosyal medyanın en sevdiğim yanı yepyeni hikâyelerle tanışıyoruz. Hem de belki de hiç kesişemeyeceğimiz hikâyelerle. Ortak ilgiler, artık kilometrelerce ötede buluşabiliyor. Havva Çukurkaya, Norveç Drammen Belediye Meclisi üyesi bir Türk. Hem üç çocuk annesi hem de 35 yaşına kadar ev hanımıyken çalışmaya ve yeni bir yol çizmeye cesaret edebilmiş. Kayak öğrenmiş, avcılık lisansı almış, doğayı tanımış, çalışmaya başlamış, siyasete atılmış. Hepsini de son 5 yılda yapmış. Norveç’te yaşayan yabancı vatandaşların doğaya uyumları için sunduğu projeyle elde ettiği başarı sonrası Kraliçe Sonja ve Başbakan Erna Solberg’den de destek görmüş ve işine dört kolla sarılmış bir hanım. Hayatından memnun olmayıp, yeni şeyler öğrenmeye cesareti olmayanlara güzel bir örnek olması duasıyla...
Nerede doğdunuz? Ne zaman Norveç’e geldiniz?
Konya’nın Beyşehir ilçesinde doğup, büyüdüm. 13 yaşında Norveç’e
geldim. Babam ilk Norveç’e gelen yabancılardan biriydi. 2 çocuğum
doğana kadar 1990 yılından 2005 yılına kadar Norveç’teydim.
O zaman ilk Norveç’e geldiğinizde Norveççe bilmiyordunuz...
Nasıl uyum sağladınız?
2005 yılına kadar Norveç’i hiç sevemedim. Eşimle de Norveç’te
tanıştım ve evlendik. Ama oğlum 1,5 yaşındayken Türkiye’ye dönme
planları yaptık. Kendimiz buradaydık ama kalplerimiz hep
Türkiye’deydi. Kendimizi bulmak istedik. Biz neyiz? Türk müyüz
Norveçli miyiz?
Bulabildiniz mi kendinizi?
Buldum. Acı ve tatlı çok tecrübeler edindim. Çok pahalıya mal oldu
aslında maddi, manevi ama hiç pişman değilim. Beni ben yapan o
yaşadığım tecrübeler. 8 yıl kaldık Türkiye’de ama buranın
sistemiyle gittik, kurallar çok sert burada. Türkiye’de adapte
olamadık. Türkiye’yi çok seviyorum ama ben Norveç’in hayatına
tamamen uyum sağlamışım artık, buraya ait hissediyorum.
Evde çocuklarla hangi dili konuşuyorsunuz?
Biz karışık bir dil konuşuyoruz evde. Bazı şeyler Türkçe, bazı
şeyler Norveççe, ikisini de düzgün konuşamıyoruz, doğru bir şey
değil aslında.