"Bordo Bereli olmak istiyordum. Trafik kazasında tek bacağımı kaybettiğimde asker olamayacağımı bilmek canımı acıttı ama 'gidene üzülmeyip var olanı güçlendireceğim' dedim..."
Tolga Murat Balıkçı ile ilk defa Yeşilay’ın Zümrüd-ü Anka Ödül Töreni’nde tanışmıştık. O zaman “Gidene Üzülme, Var Olanı Güçlendir” kitabı yeni çıkmıştı. 17 yaşında geçirdiği trafik kazasında tek bacağını kaybeden Tolga Murat Balıkçı, bordo bereli olma hayaline veda edip vücut geliştirmede şampiyonluklar getiren millî bir sporu olma serüvenini anlatıyor bu kitapta. Son olarak da geçtiğimiz haftalarda WFF-WBBF Dünya Vücut Geliştirme Federasyonu tarafından Litvanya'nın Kaunas kentinde, 19-21 Ekim 2018 tarihleri arasında düzenlenen Dünya Şampiyonası’nda engelsiz sporcuları da geride bırakarak amatörde ve profesyonelde şampiyonluklar elde etti.
Trafik kazasına kadar sporla aranız nasıldı?
Aram iyiydi ama Muş’ta büyüdüğüm için çok spor salonumuz yoktu o zaman. Basketbol topunu bile ilk defa İzmir Foça’ya ortaokula geldiğimde gördüm. Foça da 1992 yılında çok gelişmiş bir yer değildi. Sadece beden eğitimi derslerinde hocalarımızın gösterdiği kadar sporla tanıştım. Vücut geliştirme salonları o zaman yaygın değildi. Ama Terminatör filmlerinde hep Arnold Schwarzenegger’i izlerdim. Vücut geliştirmeye merakım hep vardı. Resim derslerinde hep kas çizmeye çalışırdım. Evde ağırlık, barfiks ve çimentolarla antrenman yapıp kendi çapımda uğraşırdım. Ben Bordo Bereli olmak istiyordum. Onunla alakalı ciddi çalışmalar yapıyordum. 48 saat uyumayıp su içmeden beklerdim. Trafik kazası geçirdikten sonra asker olamamak ciddi bir hayal kırıklığı oldu.
“Hayatımı yazdım. Ama üzerine çok şey yaşadım. İkincisini yazmayı düşünüyorum. Güzel tarafı okuyan kişi anında
sigarayı bırakabiliyor”
sigarayı bırakabiliyor”
Kazadan sonra nasıl toparlandınız? O süreci nasıl atlattınız? Destek verenleriniz oldu mu?
Zaten arabanın içinde bacağımın koptuğunu hissetmiştim. Beni çok hızlı çekip çıkardılar arabanın içinden, yanmak üzereydi araba. Yere uzandım ama bacağım orada kaldı. Ayağa kalkmaya çalıştım ve bacağımı görmediğimde bayıldım, uyandığımda hastanedeydim. Battaniyenin altına baktım ve “dikememişler” dedim. Kendi odama geçtiğimde ailemi çağırdım “Lütfen bu odaya kimse ağlayarak girmesin, ben yeni bir hayata başlıyorum, gidene üzülmeyip var olanı güçlendireceğim ve eskisinden daha iyi yerlere geleceğim" dedim. Araç olarak da vücut geliştirme sporunu seçtim. Çünkü bir taraf eksik ya, diğer taraftaki halatları daha sıkı tutarsam eksik olan tarafın yıkılma ihtimali düşüyor.
Vücut Geliştirmede “Başarıyorum ve daha iyisini yapacağım” dediğiniz bir dönüm noktası var mı?
Zaten trafik kazasından önce de kendi vücudumun benden yetişkinlere göre bile daha kasça yapılı olduğunun farkındaydım. 1994’te benden büyük insanlarla yarışıp 17 yaşında Akdeniz Bisiklet Şampiyonası’nda Türkiye 2'ncisi olmuştum. Vücut geliştirmeye başladığımda hemen kaslarımdaki hızlı büyümeyi fark ettim ve hayallerimi gerçekleştirebileceğimi anladım.
Spordan hayatınızı kazanabiliyor musunuz?
Evet sonunda, 1 buçuk senedir kazanabiliyorum. Uzaktan eğitim yapıyorum. Daha çok yurt dışı olmak üzere antrenman programları hazırlıyorum.
Çok geç kazanmaya başlamışsınız, millî sporcu olup uzun süre ekmeğinizi spordan kazanamamak sizi yıldırmadı mı? Bu işleri bırak diyenler oldu mu?
Etrafımdan çok “başka işle uğraş” çağrıları geldi ama ben sabırlıyım. Vücut geliştirmede kas çok geç gelişiyor, ciddi sabır isteyen bir meslek, bize sabrı öğretti. Bu süreçte yarışmaları kazanırken su bayim vardı, spor salonum vardı. Su sattım, ticaretle uğraştım. Şimdi tamamıyla internet üzerinden eğitim veriyorum ve sporumla ilgileniyorum.
Sizden eğitim almak isteyenler ne yapmalı?
Tamamıyla WhatsApp üzerinden iletişim kuruyoruz. Hiç spor yapmamış birisini de ev antrenmanlarıyla çalışabiliyorum. Çok da iyi neticeler alıyorum. Bir evde iki tane ağırlıkla bile çok güzel işler çıkarıyoruz. Köyde yaşayan bir imam arkadaşa özel bir eğitim hazırlamıştık oranın doğal şartlarıyla.
Çalıştırdığınız aktif sporcular var mı?
Var. Dünya Şampiyonası’na kendim giderken götürdüğüm arkadaşımız Ferhat Magan Klasik Body’de dünya şampiyonu oldu.
Siyasete atılmışsınız bir dönem, tekrar siyasete girme niyetiniz var mı?
Şu an için artık yok. Çünkü siyaset beni de ailemi de yordu. Kariyeri geliştirme üzerine planlama yapıyorum. Çok iyi bir sezon atlattım. Sporcu kariyerimin üzerine şu an hedeflerim. Siyaset ise belki ileride olabilir tekrardan.
Sportif yolculuğunuzu kısaca anlatabilir misiniz?
Bugüne kadar hep bedensel engelliler vücut geliştirme müsabakalarına girdim. Dört Dünya, bir Avrupa Şampiyonluğu aldım. 2013'te 'Rekorlar Dünyası' programında ilk defa engelli olmayan sporculara karşı da yarışıp uluslararası arenada bir ağırlık tutma yarışmasında Guinness Rekorlar Kitabı’na girdim. Sonra engelli olmayan sporcularla yarışmaya karar verdim ve hazırlanmaya başladım. 2015'te evlendikten sonra bir sakatlık geçirdim. Bir iki sene antrenmanlara tam devam edemedim. Sonra tekrar geri döndüm ve 21 Ekim’de Dünya Şampiyonası’nda hem engelliler amatörde, hem de genel sporcular arasında ve bütün kategorilerde şampiyon oldum. Ertesi gün de profesyonelde bütün kategorilerde şampiyon oldum.
Sıradaki hedefiniz ne?
Amerika’da “Arnold Classic” diye bir yarış var. Orada Terminatör figürüyle çıkmak istiyorum. Daha önce Mehter Marşı’yla çıktım. Bizim yarışma 3 devre, birinci devrede müzikle poz atıyorsunuz. Oradan puan alıyorsunuz. Arnold Schwarzenegger’in düzenlediği bir yarışma o da orada oluyor. 1 milyon 200 bin seyirci ve sporcunun gittiği bir festival, çok ciddi bir yarışma. Oraya çok gitmek istiyorum. Ama çok da yıprandım. O yarışa gitmek maddi manevi çok zor, bu sebeple tam bir hedef koyamıyorum.
2015’te yazdığınız kitabı anlatır mısınız? “Gidene Üzülmeyin, Var Olanı Güçlendirin”…
Hayatımı yazdım. Ama üzerine çok şey yaşadım. İkincisini yazmayı düşünüyorum. Güzel tarafı okuyan kişi anında sigarayı bırakabiliyor. Güzel bir kitap size de hediye etmek istiyorum.