Dünyanın "En büyük 13. ekonomisi hâline geldik" dendiği gün BİM'de sütün litresine 20 kuruş zam yapıldığını fark ettim. Migros'da kâğıt ürünlerindeki yeni etiketleri de gördüm. Hiçbir özelliği olmayan 32'lik tuvalet kağıdının 66 liraya satıldığı dönem hatırlıyor musunuz? Kağıt peçetenin 200'lük paketi 7,90 lira. Unutmadan ekleyeyim 10,95'ten indirilmiş.
Peynirler ve her türlü yağ uçmayı sürdürüyor. Şarküteri ürünlerinden söz etmeye korkuyorum. Maazallah, yanlarına bir yaklaşmaya görün. Peki o zaman soruyorum; "Dünyanın 13. büyük ekonomisinde yaşayan kimler?"
Her ay bir miktar para, her ay market fişi ve martta kömür. Bunlara son olarak elektrik faturasının 80 liraya kadar olan bölümünün bütçeden ödenmesini ekleyebilirsiniz. Bütün bu sosyal yardımlar, vatandaşı bir yere götürmez. Amaç belli; "hedef sandığa götürmek." Bu insanlarımızın toplam sayısının 2,5 milyonu geçtiğini de ilave edelim.
Hele, iktidarın bir ilçe başkanı "Hamili kart yakınımdır" deyip istediği 5 kişiyi zabıt kâtibi yaptırıyorsa, vay ki vay hâlimize.
Öbür taraf
Gazetelerdeki bir başlıktan da rahatsız oldum; "Demokrasi Ligi'nde küme düştük." 167 ülke arasında yapılan araştırmada insan hakları konusunda 110. sıraya indiğimiz açıklandı. İdi Amin'in ülkesi Uganda (Kenan Akın iyi bilir) bile üstümüzde.