Bizim ilkokul yıllarımızda sinemalarda 2. Dünya Savaşı'ndan kalma Amerikan haber filmlerini izlettirirlerdi. Siyah beyaz kopyalardaki amaç hem ABD propagandası, hem vakit doldurmaktı. Kahraman mütefikimizin(!) Pasifik adalarının her birine bayrak dikişi alkışlattırılırdı. Daha sonraları tüm salon ve yazlık sinemalarda kızılderililerin yuhalattırılması gibi. Kaledekileri kurtarmaya giden süvarilerin alkışlanması örneği.
Aradan epeyi süre geçti. Coni'nin kalleş, kızılderililerin mazlum olduğunu öğrenmeye başladık. Gözler yavaş yavaş açıldı.
Kore'de Türk askerini ön safta kullananlar yıllar sonra aynı şeyleri bulunduğumuz bölgede yapıyorlar. Taktik aynı; askeri malzeme ve gıda yardımı havuç gibi servis ediliyor. Tek farklılık ceplere konan dolarlar. Durum şimdilerde "Türklerin hassasiyetini anlıyoruz" yalanlarını yutmaz hale geldik. Aldatılmanın da sınırı vardı ve bu çoktan aşıldı. Bugün kaçınız hatırlıyor Muavenet Zırhlısı olayını. Bir ortak tatbikatta ABD muhribinden açılan ateşle gemimiz vurulmuştu. Askerlerimiz şehit edilmişti. Tuhaf olan, olayın Ermeni iddialarının ABD Senatosu'nda tartışıldığı günlerde olmasıydı. Bu bir tesadüf müdür? Tabi ki değildi. Diasporanın tezgahına yardımcı olmuşlardı.