ABD heyetinin Ankara temaslarından çözüm beklemiyordum. Bir yandan da içim içime sığmıyordu. Çünkü, Beyaz Saray'ın güvenlik danışmanı Bolton, Netanyahu'nun yanında Türkiye'ye esip gürlemişti. Sanki "genel valimiz"di. "PKK şubelerine güvence vermezseniz, Suriye'deki askerlerimizi çekmeyiz" diye tehditler yağdırmıştı.
Bu ülkenin her vatandaşı gibi, canım sıkılmıştı. Hele bu ikinci adamların Beştepe'de kabul göreceği olasılığına iyice sinirlenmiştim. Yanlış anlaşılmasın müzakere masasına oturttuklarımıza bakınca içimde umut ışıkları belirdi. Amerikalıların yüz ifadelerinde "bizi ciddiye almadılar" görüşü çok net anlaşılıyordu.
Hele bir sahne vardı ki gururlandım. İbrahim Kalın, pos bıyıklı şerif eskisi görüntülü Bolton'u bir köşeye sıkıştırmış konuşuyordu. Netanyahu'nun yanında nara atan bu şahıs, süt kâsesini devirmiş kedi gibiydi. Elinde de ödev olarak verilmiş iki dosya...
Atlantik ötesi
Olayı Washington DC. açısından değerlendirirsek tek dişe dokunur temas ABD Genelkurmay Başkanı ile eski meslektaşı Hulusi Akar'ın görüşmeleridir. Millî Savunma Bakanı Akar'la neler konuştular bilmiyorum. Her hâlde, anılara dalmışlardır.
Amerikan basınında da durum farksız. Birinci sayfalarında bile yer bulmadı. Şu anda tek konu "Meksika Duvarı." Trump bunu tamamlamak için Kongre'yi sıkıştırma peşinde. Yani Demokratların buna onay vermesi. Başkan, hazineyi bile kilitledi. Bir kısım görevliler işi gücü bıraktı. Hiç olmazsa karınlarını doyurmaya çare arıyorlar. Anlaşılan çekilme işi tamamen askıya alındı.