Moskova'da turluyorum. Erken kalktığım için, katılacağım toplantıya epey vakit var. Anlayacağınız zaman sorunum yok. En çok ilgimi çeken Gum'lar. Bu devlet tanzim satış mağazalarının önünde ne zaman kuyruk görsem mutlaka bir ürün gelmiş demektir. Önümdekinden bir kadın fırladı. Abartmıyorum, iki eliyle tuttuğu şey koca bir hıyar. Koşmaya başladı. Hiçbir yere bakmıyor. Yüzündeki mutluluk ifadesiyle o devasa şeye takılıp kalmış. Hızla yanımdan geçti ve uzaklaştı.
Kendi kendime sordum "Bu hıyar azmanıyla tüm mutfak meselesini halletti mi?"
Nereden nereye geldik farkında mısınız? SSCB'nin hâline üzülürken, düştüğümüz duruma bakın. Dün Salı Pazarı turu attım. Sebep de soğan bulabilmekti. Çünkü üç gündür kayıp. Sanki yer yarıldı içine düştü. A 101'de, BİM'de yok. Vaz geçtik 2 liralıktan, 6 liralığı bile yok.
Seçim meselesi
Büyükçekmece'deki pazarlardan Salı'yı tercih ederim. Belki de Balat'tan alıştığım aynı ismin şuur altıma yerleşmesi. Ataninem'in tanımlamasıyla gördüğüm manzara ateş pahası. Soğan tezgâhındaki ufacık etikete yanaştım; 7 LİRA. Biraz durakladım. Kimler alacak diye merak ediyorum. Bakan söylene söylene gitti. Hatta yaşlı başlı kadınların kalaylamalarını dinledim. Burada ispiyoncular görevlendirilse, Cumhurbaşkanımız adına açılan hakaret davalarına epey ilaveler olurdu. Ben de daha fazla bekleyemedim. Zaten ayaklarım Galatasaray forvetleri gibi. Çalışmıyor. Geldiğim gibi minibüsle döndüm.
Birkaç fiyat daha