Tercüman yıllarındayız. Babıali'nin sembol isimlerinden foto muhabiri Şevket Uygun tepemde belirdi. Sonra önümdeki gazetede yer alan kocaman resmi işaret ederek sordu ".... herif bu madalyaları hangi savaşlarda kazanmış." Gösterdiği fotoğraf İran Şahı Rıza Pehlevi'ye aitti. Çolak Şevket'in uyarmasıyla dikkat ettim. Şah'ın madalya ve benzer nişanları göğsünün tamamını kapatmıştı. Belli ki, hepsi hatır gönül işiydi. Uygun'un esprisi unutulmazlarımdan.
1989'da Demirperde yıkıldı ve kızıl devrimden sonraki tüm "uyduruk semboller" ortalara saçıldı. Moskova'da sanat sokağı Arpad'da "Beşi beş Ruble"den satılmaya başlandı. Milyonlarca renkli şerit arasında metal olanlara ilgi daha fazla oldu. Bunlar daha çok para ettiler. Yıllardan sonra bunlardan birkaçını gazeteci-yazar Ahmet Tulgar'ın göğsünde bile gördüm. Sırtında ise komünist ordunun ceketlerinden biri vardı. Zaten genelde ya bunları ya da Doğu Alman renk ve sembollerini taşırdı. Akşam'dan ayrıldığı güne kadar farklı halini görmedim. Kafa yapısı değişti mi bilmiyorum. Bildiğim giydiği ve taktıklarının miadının çoktan dolduğu. Her halde Ekim Devrimi kutlamalarında veteranlar gibi ortada dolaşıyordur.
Acı örnek
Bunları sadece hoşluk olarak aktardım. İçimi gerçekten acıtan olayı YENİÇAĞ'da okudunuz. Bir AA haberi idi. "Em. Org. Semih Sancar'ın madalyaları bitpazarında bulundu". NATO'dan Japonya'ya, Güney Kore'den İngiltere'ye pek çok ülke tarafından verilen paha biçilemez taltifnameler Ankara-İskitler'de kurulan tezgahlarda ortaya çıktı. Bereket, bu işlerden anlayan bir koleksiyoner görüp, satın alıyor. Bulunan madalyon, madalya ve plaketlerin sayısı 30. Geri kalan onlarcasının akıbeti meçhul.