"Hani benim balonlarım vardı" denen şarkıdaki gibiyiz. Bir zamanlar esip gürleyenlerin haline bakın. Evcil kediye döndüler. Geldikleri duruma "Bu ne yaman çelişki annem" bile diyebiliriz. Kırmızı çizgileri kendileri çekip, kendileri sildiler. Barzani ailesinin sınırlarımıza diktiği "Sözde Kürdistan bayrağı"nı yıllarca seyrettiler. Şimdi Türkiye Cumhuriyeti Devleti'nin Konuk Evi'ne biz çektik.
Her gösterilerinde Nusra işaretini sembol yapanlara fazla bir şey söylemek istemiyorum. Tuttukları yol, amaç belli. Sıranın Türk Ordusu'nda "sakal bırakma izni"ne geldiğinin farkındayım. Geriye son hamle kalıyor. Ondan sonrası malum. "Adım adım hedefe gitmeleri" birlikte seyrediyoruz. Çok şükür arada Ozan Arif gibi patlayanlar var "Adam dedim, adamları sandılar" diye seslendiği Devlet Bahçeli ve şürekâsından tık yok. Bu nasıl milliyetçilik? Bu nasıl Türkçülük? Varsa yoksa Recep Tayyip Erdoğan'ın kapıkulluğu. Hızla yuvarlanıyoruz farkında değil misiniz? Kapıya dayanan felaketi görmezden mi geliyorsunuz? Bunun adına "gaflet uykusu" demek dahi mümkün değil!
***
Kayıkçı kavgası
Türkiye girdaba sürüklenirken ekrandaki kayıkçı kavgaları devam etmekte. Bunlara katılanları Amerikan güreşçilerine benzetiyorum. Birbirlerine bağırıp çağırarak saldırıyorlar. Sonuç hep berabere. Şike oğlu şike. Tartışmacıların önemli ismi Burhan Kuzu bile hızını kaybetti. Hani dövüş horozları belli yaş sonunda, kümeste bırakılır ya, onlara döndü. Arada bir sesi çıksa da artık gür değil. Aynı şeyleri söylediğinin farkında. Malzemesi tükendi. Tarafsız Bölge'de -A. Hakan Coşkun'a başsağlığı diliyorum. Ata Nine kaybının üzüntüsünü iyi bilirim- CHP'yi bu defa Muharrem Erkek temsil etti. Gerçekten bilgili. Önemli yanı iyi laf etmesi. Erkek'in söyledikleri bilenler için yeni değil ancak sunuş şekli fevkaladeydi. O da 16 Nisan günü "Tek Adam Yönetimi"nin oylanacağını ifade etti. Kuzu Hocam daha "propaganda kitapçığı"nı çıkarmadan benim yazdıklarımı hatırlayın: