Babam Devlet memuru olunca pek çok yöre dolaştım. Buna gazetecilik mesleğinin "seçim turları" eklendi ve dağarcığım doldu taştı. Hakkı Devrim Hocamın tespitiyle "Ata Nine" ile büyümenin avantajını da yaşadım. Bu yüzden mutfak kültürümü anne tarafıma borçluyum. İskenderun'dan Hatay'a gezmeye gitmiştik. Hayatımın ilk çizgi kitabını burada aldım; Ten Ten. Künefeyle burada tanıştım. Artık tüm Türkiye bu tatlıyı biliyor, yiyor. Unutamadığım ise Boynuz'du. Bilmeyenler için kısaca anlatayım; Bir tür kabak tatlısı. Kabağa şeker ve bazı otlar ilave ediliyor. Kireç kaymağına yatırıldıktan sonra ortaya çıkan boynuz şeklinde bir tatlı. Akide şekeri tadında bir şey. Yaklaşık 40 yıl sonra meslektaşım Zafer Atay -Hataylıdır- izin dönüşü boynuzu Tercüman'a getirip dağıttı. Nasıl sevindim bilemezsiniz.Ben en iyisi yine İstanbul'a döneyim de Pazar yazımın çizgisi bozulmasın. Karagümrük Ortaokulu'nda anılarımda iz bırakan, satılan şıralardı. Cam şişelerdeydi. Yandan kancalı özel kapakları vardı. İmalatı yapıp satan bıyıkları sapsarı sıska bir Arnavut'tu. Ürettiklerinin iki cinsi vardı; tatlı ve keskin. Keskinden iki şişe içtin mi yürürken yalpalardın. Okulun efsane matematik hocası "Şadan Baba" burnu kızarmış öğrencileri gözler, sınıfta ayağa kaldırıp yürütürdü. Bir arkadaşımıza "İbo, keskini fazla kaçırmışsın oğlum" deyişi hâlâ belleğimde. Şimdinin yasak üstüne yasak konulan kantinlerini gördükçe o dönemin hoşgörüsünü arıyorum.Bir çikolata markasıVefa Lisesi'ndeki satılan parça çikolataların ismi "Al-Ye" idi. İçi yenir ambalajı ise muzurlukta kullanılırdı. Yakın zamanda kaybettiğimiz gazeteci arkadaşım Naci Yalınkılıç bu kağıtlardan birini genç ve güzel müzik hocamızın arkasına iliştirmeyi başarmıştı. Sonrasında kıyamet koptu. Birkaçımız disiplin kuruluna verildi. Ceza aldık. İlginç olan İstanbul'da her okulda "suyun ütesi" hâkimdi. Yani kantinler muhacirlerin kontrolündeydi. Sonradan bu işler Karadeniz kökenlilerin tekeline geçti. Tıpkı şimdilerde midye dolmasından Mardin-Kızıltepe'lilerin zincir oluşturması gibi. Balık alım satımındaysa Erzincanlı'ları görmekteyiz. Atatürk Havalimanı'nda çalışan taksi şoförlerinde hakimiyet Refahiye'lilerindir. Hamur işi yapıp satanlar Kastamonu ve civarından gelmedir. Unutmayın, Hacıbekir'in kurucusu Ali Muhiddin bile Kastamonu'dan çıkmaydı. Yanında çalışanları da Cide ve İnebolu'dan getirtirdi. Bu müessesede halen aynı uygulama devam etmekte.İstanbul ErenleriDenizcilere göre Boğaz'ın manevi anlamda 4 bekçisi var. Bunlar Beykoz'da Yuşa Aleyhisselam, Üsküdar'da Aziz Mahmud Hüdai, Sarıyer'de Telli Baba ve Beşiktaş'ta Yahya Efendi'dir. Geçimini denizden sağlayanlar, tüm dua ve adaklarını bu 4 Eren üstüne kurarlar. Burada bir darbımesel anlatmak istiyorum. Kilyos açıklarında