Ekonominin kuralları vardır. Hiç değişmez. Askerlikteki gibi emir tekrarları bunlara işlemez. Yani "faizler inecek, in" demekle hiçbir şey elde edemezsiniz. Gördünüz işte, şan ve şerefle dolu Ağustos ayı nasıl başladı. En önemli materyallere seri zamlar yapıldı. Bunlar o kadar hayati ki, her biri domino etkisi yaratacak nitelikteler. Hangi birinden başlayayım bilmiyorum. Dünkü Yeniçağ'ın manşetini gördünüz. Sade vatandaşın kullandığı elektrik yüzde 9 zamlandı. Sanayide kullanılandaki artırım yüzde 14.
Şimdilik vergi gelirinden fedakârlıkla kapatılan akaryakıtta zıplama yok. Bu da nereye kadar. Dün sabah itibarıyla dolar 4.92'yi, Avro 5.75'i görmüştü. Yani ufukta ışık yok. İthalatın tamamının dövizle yapıldığı ülkede "çırçır paralara dönerek" bu yangını bastırmak mümkün değil.
MB eliyle itiraf
Yapılan zamlarla ilgili olarak mutlaka Merkez Bankası bilgilendirilmiştir. Açıklamadan da anlıyoruz. Merkez, aynı gün enflasyon beklentisini 8.4'ten 13.4'e yükseltti. Bu rakam da doğru değil. Hele "gıdada bu oran yüzde 7'den 13'e çıktı" söylevine oturup ağlamak lazım. Sadece yiyeceklere son altı ayda gelen zammın oranı yüzde 40'tan aşağı değil.
Bu açıklamayı yapanlar, herkesi "üç maymun" mu zannediyor? Enerji üreten santrallere verilen doğal gaz yüzde 49.5 zamlanırsa her şeye yansıyacağını bilmiyorlar mı? Seri etki fazla gecikmeyecektir. Emekli ve çalışan kesime verilen zam ise devede kulak bile değil.
24 Haziran'da "Nurlu ufuklar" vadedenlerin, taşıdığı nokta burası. Peki nereye kadar sürer? Asıl soru bu olmalı. Çünkü fren patladı, kamyon yokuş aşağı gidiyor!