Şiir gerçeklikten meydana gelir. Şairin duyuş, düşünüş ve algılayışıyla doğrudan gördüğü gerçeklikten. Gerçeklik, gerçekle şairin duyumsadığı arasındaki özgür durumdan şairin özgün bir şekilde yarattığı dünyadır. Şair yaşadığı ya da yaşananı kendi dünyasında tekrar yaşanabilecek somutlukta ortaya koyar. Şiirde gerçeklik, şairin yarattığı gerçekliktir. Şair dünya görgüsünü kendine özgü üst bir dille kendinden dışarıya doğru fakat içeriyle bağlamlı bir şekilde genelleştirerek verir. Soyut olanı somutlayıp tekrar soyuttan somuta çevirerek gerçekliğe varır.