MERAK ETTİĞİM ŞEYLER
Seçim telaşına girince pek çok şeyi
unutuverdik.
Örneğin doları Euro’yu konuşan pek yok. İkisi de
hâlâ rekor seviyelerde duruyor.
Altın deseniz artık düğünlerde
bile takılamaz hale gelmiş. Çeyreğin çeyreği
çıkmış. Ne yapsın eş dost akraba, düğüne gidecek, “bir
altın takmadı mı?” dedirtecekler el aleme?
Ekonomiyi bırakalım kenara. AKP
iktidarına hayran bir kesim var. Cebinde
bir kuruşu bile olmasa da “Ama adamlar
dünyanın en büyük havaalanını yapıyor” diye gururlanıyor
ve laf söyletmiyor.
Ama ya “en çok önem verdiğimiz” kahramanlığımıza
ne oldu?
İki ay boyunca “nedenini” bilmiyordu milyonlarca
insan ama Afrin’de “destan” yazdığımıza
inanıyordu.
Türk askeri girmişti Suriye’ye ne
Rusya ne Amerika takmıyordu bile.
Osmanlı tokadını çaka çaka yürüyordu.
Sonra Menbiç’te Amerikan destekli
PYD’liler vardı.
Amerika’yı uyarıyorduk sürekli. “Bak git,
yoksa geliyoruz” diyorduk.
AKP Genel Başkanı partisinin ilçe kongrelerinde “Bir gece
ansızın gelebiliriz” şarkısını söyletiyordu
kalabalıklara.
Oysa şimdi kimse konuşmuyor bile.
Her gün Hatay’da sınıra gidip uzaklardan
el sallayarak destek veren sanatçılar, sporcular,
gazeteci ve yazarlara ne oldu acaba?
Baskın seçim ilan edilinceye kadar
morale ihtiyacı olan “kahraman
Mehmetçik’in” artık morale ihtiyacı
kalmadı herhalde.
Kimse merak bile etmiyor artık,
Afrin’de askerimiz var mı, yoksa geri mi döndüler,
oradaysalar rahatları yerinde mi;
moralleri yüksek mi?
Bir de Membiç var tabii.
Orası çok daha farklı.
Biliyorsunuz Erdoğan Afrin için “Teröristleri böcek gibi
ezdik, gücümüz karşısında kimse duramaz” derken
danışmanlarından İlnur Çevik “Rusya izin vermese Afrin’de
drone bile uçuramazdık” demişti.
Yani Afrin destanı biraz da
Rusların sayesinde yazılmıştı ama
Membiç öyle değil.
Orada Amerika var. Yanına şimdi
Fransa da geldi. Sınırımızın tam karşısında
yanlarında PYD’liler olduğu halde çok gelişmiş
zırhlı araçlarla devriye geziyorlar.
Baskın seçim karanı alınıncaya
kadar “Mümbiç kırmızı çizgimizdi” orada
Amerikan askeri varlığı bizim için önemli değildi, bir
gece girer hepsini yok ederdik.
Şimdi kimsenin sesi çıkmıyor.
Ne oldu acaba? Yoksa zaten istesek de oralara pek
el atamayacaktık da baskın seçim
bahane mi oldu?
Şaşırıyorum, muhalefet bu konuyu sormuyor nedense.
Günlerce Afrin destanı yazan
medyamız ise ortada hiç yok. İki ay boyunca ancak sınıra
kadar gitme cesareti gösteren televizyonların
canlı yayınları da bitti.
İşin aslı şu galiba; kimsede
utanma kalmadı.
BUNU YAZMAK GEREK