MERAK ETTİĞİM ŞEYLER
Diyarbakır’daki “Kürt analar” Yazı başlıklarım genellikle tek başına da bir anlam ifade eder.Yani aşağı yukarı her başlık bir cümledir benim yazılarımda.
Oysa bu kez öyle yapmadım.
Bir cümleden oluşan başlık kullanmadım, çünkü etrafımız o kadar çok iktidar militanı ve trolü ile dolu ki, ne yazsam mutlaka istismar edilecek.
O halde bu kesimi bir başlıkla harekete geçirmek yerine yazının ve soruların tamamını okutmak gerekiyor.
Diyarbakır’daki HDP binası önünde günlerdir bazı anneler eylem yapıyor.
Söyledikleri şu; “Çocuklarımızı PKK dağa götürdü. Terörist yapacak, bunlara siz aracı oldunuz, evlatlarımızı geri verin.”
İlk duyulduğu anda insana ne kadar masum ve duygusal geliyor değil mi?
Ancak bu konuda şüphelerim var. Tele 1’deki bir sabah sohbetimde “Bu bir iktidar operasyonu” demiştim.
Çünkü PKK terörü son günlerin konusu değil.
1984 yılında ilk kez ortaya çıktığı günden beri var ve o yıldan bu yana pek çok genç dağa çıkarak teröristlere katıldı.
35 yıl içinde dağa çıkan bu gençlerden 15 bini öldürüldü.
Analar çok ağladı.
Teröristlerin öldürdüğü masum binlerce kişinin de anaları ağladı.
Şehit olan güvenlik görevlilerinin anaları da ağladı.
Terörle mücadele adı altında gözaltına alındıktan sonra ortadan kaybolan kişilerin anaları da ağladı.
Yani analar hep ağladı, ağlıyor.
Bu son olaydaki analar da elbette haklılar, isyanları yerden göğe doğru.
Ama bu durum, eylemin iktidar eliyle sürdürülmediği anlamına gelmiyor.
Ve iktidar bu eylemi; soruna bir çö...