MERAK ETTİĞİM ŞEYLER
İktidar ve yandaşları sadece kendi kitlelerine karşı konuşurken
çok rahatlar. Çünkü ne söylerlerse kimse soru sormuyor, merak
etmiyor, düşünmüyor.
Ne söylenirse bu kitleler tarafından kabul görüyor.
Örneğin millete “Artık hükümeti siz seçeceksiniz” diyorlar. Alkış
kıyamet. Kimsenin aklına “Bugüne kadar biz neyi seçiyorduk o
zaman?” demek gelmiyor.
Hiç vicdani bir sıkıntı çekmeden “Unutmayın hayır demek
teröristlere, darbecilere destek olmaktır. Hayır diyen vatan
hainidir” diye bağırıyorlar. Yine alkış kıyamet. Bir kişi bile
“Yahu benim kayınço hayır diyecek, onun neresi terörist, neresi
vatan haini” demiyor.
Yine “Yeni sistemle müthiş bir denetim geliyor, bugün
yargılanamayan cumhurbaşkanı bile artık yargılanabilecek” diyorlar.
Alkış kıyamet kopuyor tabii. Ama kalabalık “İyi de 400 milletvekili
nasıl bulunacak?” diye merak etmiyor.
Tabii bu sihirli ortam karşılarına muhalif biri çıkınca
bozuluyor.
Son zamanlarda ısrarla bazı soruları soruyorum yandaş kesime. Lafı
dolandırıyorlar, konuları değiştiriyorlar. Kişisel polemiklere
giriyorlar ama bir türlü cevap veremiyorlar.
Oysa çok basit sorular soruyorum. Anında cevap verebilmeleri
gerek.