HDP, Diyarbakır İl Başkanlığı binası önünde evlatlarını arayan anaların feryadı tüm Türkiye’de yankılanıyor. Hiç bir dava yoktur ki evladını arayan bir ananın karşısında ayakta durabilsin. HDP, 7 Kasım seçimlerinden sonra çok büyük bir fırsatı tepti.
O gün terör örgütü ile ayrışabilselerdi bugün büyük bir Türkiye partisiydi... Yapmadılar. Örgüt izin vermedi, parti içindeki örgütçüler izin vermedi, Türkiye’de terörün varlığından beslenen derin odaklar izin vermedi...
Diyarbakır İl Başkanlığı önünde evlatlarını arayan analar HDP için Türkiyelileşme adına son fırsattır. HDP’de kendisini gerçekten Kürt halkının, bölge insanının temsilcisi gören vicdan sahibi kim varsa; eş başkanları, milletvekilleri, il başkanları...
“O evlatlar bulunana kadar biz de burada oturacağız” diyerek bu isyana muhalif değil bilakis ortak olmalılar. Cumartesi Anneleri’nin haklı isyanı tüm engellemelere rağmen 25 Ağustos’ta 700’üncü haftasını devirdi.
HDP hareketi (HEP, DEP, HADEP, vs...) neredeyse 700 haftadır evladı gözaltında kaybedilen (!) bu anaların yanında yer aldı. Çok da iyi yaptılar. Zira Cumartesi Anneleri’nin davasına sahip çıkmak siyasi değil insani bir tavırdır.
Ve şimdi o insani tavrın gereği evlatları kimin kaybettiğine (!) bakmadan kayıtsız şartsız anaların yanında olmaktır. Umarım bunu başarabilirler. Zira evladını arayan anaların sesini duymazdan gelerek halkların değil ancak haltların partisi olunur.