“Ben seni vursam üzülmem, kediye mi üzüleceğim… Yaşımız yetmezse yaşantımız yeter…
Ağabeylere selam çatışmaya devam… Çekin, alem yakışıklı görsün...” Bir dönem kendisini Yusuf Miroğlu sanan çocuklar vardı. Uzun pardösülerle sokakta dolaşıp Deli Yürek’in kahramanı gibi konuşup takılıyordu gençler.
Sonra Polat Alemdarcılık başladı. Kravatsız takım elbise dönemi! Süleyman Çakır’a kılınan cenaze namazı falan....
Anlaşılan o ki dizi karakterlerini idol belirleme, onlar gibi davranıp, onlar gibi konuşma, iyice tozutup onlar gibi yaşama döneminde şu sıralar Adana Sıfır Bir kuşağıyla karşı karşıyayız.