Ağrı'nın Patnos ilçesinde bir zamanlar "Koca" lakaplı bir Ağa ve bu ağanın Hacer adında güzel mi güzel bir kızı varmış.
Hacer öyle bir güzel ki, her delikanlının gönlü onda; O'nun gönlü ise çobanları Sirbent' te.
Sirbent ile Hacer'in gizli sevdası açığa çıkar günün birinde, dillere düşer. Koca Ağa'nın da kulağına gider. Ağa kovar Sirbent'i. Sirbent'e dağlar mesken olur. Hacer'e çoban arkadaşları ile yollar haberleri.
O yörede Kara Ağa namında bir ağa daha varmış. Yaşı kırka gelmiş, geleneğe göre ikinci kez evlenmeliymiş. Hacer'in güzelliğini de duymuş, daha durur mu? Varmış Koca Ağa'nın konağına, istemiş kızı.
Babası alıp başlığı, vermiş Hacer'i, Kara Ağa'ya. Haber kıza, ondan da Sirbent'e ulaşmış. Sirbent deliye dönmüş. Almış tüfeğini eline, çıkagelmiş eski ağasının kapısına. Köpekler tanırmış bu eski çobanı. Sessiz-sedasız girmiş Hacer'in odasına.
El ele verip Sirbent ile Hacer kaçarlar, gecenin karanlığında ulaşırlar yakınlardaki Süphan Dağı'na.
İki âşık Süphan'ın sarp kayalıklarında mutlu günlerini yaşarken, bir gün, üç geyik sekerek gelip yakınlarında durur. Geyiklerden ikisi erkek, birisi dişidir. Erkek geyiklerden biri yaşlı, öteki genç görünümünde… Yaşlı geyik daha iri ve güçlü olduğu için, genç geyiği yaklaştırmazmış dişi geyiğe. Sirbent yaşlı geyiği öldürmeye karar verir.
-Vuracağım onu. O da Kara Ağa'dır sanki...
Sirbent çeker tetiği, vurur yaşlı geyiği. Geyik çırpınır, bir boynuz darbesiyle Sirbent'i kayalıklardan aşağı, uçuruma yuvarlar. Sirbent sırt üstü düşer. Bir ağaç dalı sırtını delip göğsünden çıkar. Sevgilisinin kanlar içinde cansız yatışına dayanamaz Hacer, kendini atıverir. Bir ağaç dalı da onun göğsünden girip sırtından çıkar.
Kara Ağa iz süre süre bulur mağarayı. Varır uçurum kenarına. Bir haftalık sözlüsü ile onu kaçıran âşığının yan yana yatışlarını uzun uzun seyreder. Nişan alır Sirbent'e ateş edeceği sırada gözleri kararır, yuvarlanır, uçurumun kayalarına çarpa çarpa Hacer ile Sirbent'in arasına düşer.