Bir memleketten aykırı insanlar çıkmalı, çıkmıyorsa, orada ikiyüzlülük vardır, içtenpazarlıklılık, korkaklık vardır. Gerçeklerden korkulur orada. Orada herkes kökleşmiş, kronikleşmiş inançları, dogmaları ve tabuların oluşturduğu kalıpları yineleyip durur papağanca. Düşünmek için hep bu kalıplara başvurulur "Acep ne der, ne buyurur?" denilerek.
Oysa aykırılık; her an yeniden doğmak demek; düşüncede, bilimde, sanatta, hatta siyasette yeni ufuklar demek.
Yıllar önce yazdığım ve bir şiir kitabıma da aldığım o dörtlüğü yazayım aşağıya da, kimleri ve neyi kastettiğim daha bir netleşsin:
İnsanlar bilirim ölse de diri
İnsanlar bilirim sürüden biri
İnsan var, ufku dar, düşünen hayvan