Birlik ve beraberliğe en çok ihtiyaç duyduğumuz bu günlerde...
Ne kadar israfla kullanıldı bu cümle Türkiye tarihinde, ne kadar bıktık ki bunu duymaktan resmî görevlilerin ağzından, artık buram buram devlet söylemi kokan bu ifade bir espri malzemesine dönüştü.
Sahte bir birlikteliğin, zorla temin edilmeye çalışılan bir beraberliğin zoraki bir ifadesi olarak, bir eski Türkiye klişesi olarak Türkiye siyasi tarihinde yerini aldı.
Kürt sorununu tanımayan, askerî yöntem dışında bu meseleyi çözme yolu bilmeyen, kafasını kuma gömen bir devlet zihniyetinin biraz acınası bir feryadı olarak zihinlere kazındı.
İfratta tefrit sevdiğimiz bir ata sporumuz olsa gerek.
Partizanlığın ortak iyi kavramını unutturduğu, nefretin ve öfkenin aramıza sahte duvarlar ördüğü günlerden geçiyoruz.
Zorla, ceberut bir devlet eliyle bu ülkenin vatandaşlarını bir arada tutmaya çalışan bir zihniyet şimdi aynı yöntemlerle bu vatandaşları birbirinden ayırmak istiyor.
Suruç'ta bu ülkenin pırıl pırıl genç evlatlarını hedef alan vahşi terör örgütü IŞİD, Suriye'de yaşanan savaşı Türkiye'ye çekmeye çalışıyor, bu çok doğru.
Türkiye'de güvenlik güçlerinin geçtiğimiz ay yoğunlaştırdığı IŞİD'e karşı yüzlerce tutuklamayı da içeren güvenlik önlemlerine karşı, IŞİD intikam peşinde olduğunu gösteriyor, bu da doğru.
Peki biz ne istiyoruz?
Biz bu ülkenin Türk, Kürt, Ermeni, Yahudi, Rum, Çerkez, Gürcü vatandaşları?
Biz bu ülkenin Sünni, Alevi, Hristiyan, dindar, dinsiz vatandaşları?
Biz bu ülkenin AK Partiye, CHP'ye, HDP'ye, MHP'ye oy veren vatandaşları?
Biz bu ülkenin sağcıları, solcuları, liberalleri, demokratları, solcuları, muhafazakârları, milliyetçileri?
Biz ne istiyoruz?