Merhum Demirel’e dair en çok çarpıtılan hususların başında “28 Şubat” yanıltması geliyor.
Demirel’in 28 Şubat “postmodern darbe” sürecini açık bir darbeye dönüştürmeden tıpkı 12 Mart gibi Meclis’in kapısına kilit vurulmadan atlatılması adına yaptığı “politik manevralar” ne yazık ki önüne arkasına bakılmadan, o günkü konjonktür dikkate alınmadan insafsızca karalanıyor.
Demirel’in 28 Şubat cuntasının, Cumhurbaşkanı makamında kalması karşılığında Refhayol hükûmetini alaşağı etme teklifine şiddetle karşı çıkıp “Cesedimi çiğnersiniz!” diye tepki gösterdiği bilindiği halde, aleyhinde propagandalarla bir yığın yakıştırma yapıldı, yapılıyor.
Bilindiği gibi, 28 Şubat öncesi 4 Şubat’ta Sincan’da hükûmete gözdağı vermek amacıyla tankların sokaklarda yürütülmesine karşı Demirel’in Cumhurbaşkanı olarak ön alıp “Tanklar rutin tatbikata gitmişler” diye gerginliği teskinle oyunu bozmaya çalışmasına, 28 Şubat baş aktörlerinden devrin Genelkurmay II. Başkanı Org. Çevik Bir inadına “Tanklar sokaklarda demokrasiye balans ayarı verdi” çıkışında bulunmuştu. Yıllar sonra bu hâdise Demirel’e sorulduğunda, demokrasinin ve ordunun zarar görmemesi için böyle konuşmak durumunda olduğunu söyleyerek, “Aksi halde bana ‘sen orada necisin, neye orada oturuyorsun?’ derlerdi” sözleri, “sürec”i geçiştirmedeki rolünü ele veriyor.
“MGK TUTANAKLARI AÇIKLANSIN”
Olup bitenler, üzerinden on sekiz yıl geçen 28 Şubat üstündeki sis perdesi kalktıkça, askerî kesimin, “Siz yerinizde kalın, biz bu meseleyi eskisi gibi halledelim” önerisiyle “12 Mart modeli” dayatmasına tam bir demokratik dirençle direnen Demirel’in Meclis’i açık tutarak eşiğe gelen darbeyi önlediğini ortaya çıkarıyor.