“Bediüzzaman Mevlidi”nin en başta gelen mesajı, Kur’ân’ın dört
esâs maksadı olan “tevhid”, “nübüvvet (peygamberlik)”, “haşir”,
“adâlet ve ibâdet” başta olmak üzere imanın ve İslâmın temel
rükünlerini izâh ve ispat eden Risâle-i Nur’a dikkat çekmesidir.
(İşârât’ül İ’câz, 17)
Gerçek şu ki, İslâmiyet güneşini gölgeleyip tutulmuş hale getiren,
bilimle çatıştığı yanlış zihniyeti izâle eden Nur Risaleleri,
“İslâmiyet fünûnun (ilimlerin) seyyidi ve mürşidi ve ulûm-u
hakîkiyenin reis ve pederidir” hakikatini ders verir. “İslâm elmas
kılıncına saykal vurur.” (Muhakemât, 17, 18)
Öncelikle, Müslümanların “dahildeki mânevî tahribata karşı mânevî tâmiratla sed çekmeleri; bununla dahilî asâyişe bütün kuvvetleriyle yardım etmeleri”ni ders veren Risalelerdeki âyetten muktebes “müsbet hareket” düsturuna ihtiyacı var