İktidar partisi “manifesto” kelimesini sonunda siyaset sözlüğüne soktu, hem de Cumhurbaşkanı’nın ağzından. Türkiye’de komünist partiler hariç bu kelime ile başı hoş olan bir siyasî akım hatırlamıyorum. Marks ve Engels tarafından yazılan “Manifesto” onlar için kutsal kitap mesabesindeydi, şimdi “manifesto”nun muhafazakârlığın kelimesi olmasına ne demeli? Dil kendiliktir; kendiniz olmak dilinize sahip çıkmakla ölçülür. Son 20 yıldır Türkçenin kendiliği ciddî hasar gördü. Günlük dilde kullanılan birçok kelime bu iktidar döneminde, hem de siyasiler eliyle kullanımdan düşürüldü, yerine batı dillerinden geçen kelimeler konuldu. İcat gitti “inovasyon” geldi; tanıtma gitti “lansman” geldi; başarı çöpe atıldı, “performans” geldi. Burada duralım, performans sadece “başarı”yı çöpe atmadı, “tâkat, oyun, temsil, gösteri” ve “icra” sizlere ömür! Bu “icra” da neyin nesi denilebilir, bu icra mesela bir müzik eserini seslendirmektir. Müzikte okuyucular, muganniler, saz sanatçıları “icra”cıdır. Başka bir dilden kelime girişi için ciddi sebepler olmalı. Mesela kompüter bir zamanlar yeni bir icattı, onu öylece aldık.