Ege Serbest Bölgesi’nin kurucusu Kaya Tuncer ile 80’li yıllarda tanıştım. Özal, Türkiye’de ihracat hamlesi başlatmış; sanayide önemli gelişmeler yaşanıyordu.
Ekonomide dışa açılma modelleri tartışılırken İzmir için de bir serbest şehir fikri gelişmişti. Şehrin belki tamamı değil ama Gaziemir’in kalbinde bir üretim üssü kuruldu.
Kaya Tuncer, üniversiteyi Amerika’da Berkeley’de okumuş, orada çalışmaya devam etmişti.
Ama Türkiye ve İzmir sevdası her zaman ağır basmıştı.
ESBAŞ’ın ihracatın önemli lokomotiflerinden biri olacağından emindi.
Bugün ESBAŞ, 25 binden fazla kişinin çalıştığı, 5 milyar dolardan fazla ihracat yapılan bir endüstri şehri haline dönüştüyse bunda Kaya Tuncer’in gelecek vizyonu olduğunu kabul etmek gerekir.
1989’da kurulurken ESBAŞ’ın kapladığı alan gözümüze büyük geldi ama bugün görüyoruz ki bir ESBAŞ kadar daha talep var.
Türkiye ürüten bir ülke ve sanayisi her geçen yıl daha da güçleniyor. İhracatta rekabetçi bir konumda ve ürettiğimiz ürünler dünyanın her pazarında rahatlıkla alıcı bulabiliyor.
ESBAŞ’ı ayıran ve öne çıkran detay ise uluslararası büyük oyuncuların burada yer almaları oldu.
Kaya Tuncer’i 2012’de kaybettik ama onun koyduğu hedeflere doğru giden bir ESBAŞ var.