Bir okuyucum sosyal medya üzerinden mesaj göndermiş:
“Asgari ücretle çalışıyorum. Bayramda köye gitmek istiyorduk. Ancak ikisi çocuk dört kişi için bilet parası denkleştiremedik. Bayramı gurbetteki evimizde yalnız geçirmek zorunda kaldık.”
Mesajı okuyunca yaşadığı duyguyu içimde hissettim. Boğazım düğümlendi, gözlerim doldu.
Öğrencilik dönemimde, hem süre darlığından hem parasızlıktan bayramda memlekete gidemediğim zamanları anımsadım.
Bayram tatili ne kadar uzun olursa olsun, yol 16 saat sürüyor, gidiş geliş en az üç günümüze mal oluyordu. Gidebilsek de tadını çıkaramadan, memleketten bir şey anlamadan dönmek zorunda kalıyorduk.
Bir öğrenci yurdunda değişik nedenlerle memleketlerine gidemeyen öğrencilerle geçirilen bayramın hüznünü yaşamayan bilmez.