En baştan yazayım: Şarkıcı Gülşen’in imam hatipliler konusundaki genellemesini kabul etmiyor ve kınıyorum.
Zira sapıklık meselesi okunan okulla, bulunulan mahalleyle, yapılan işle değil karakterle ilgilidir ve bireyseldir.
Gülşen de söylerken kurduğu cümlenin önünü arkasını pek düşünmemiş olacak ki tepki çekince söylediklerinin yanlış olduğunu fark edip özür dilemiş.
Bu tespiti yaptıktan sonra esas meseleye gelmek istiyorum:
Söylediği şey yanlıştı diye Gülşen’in tutuklanması doğru değil.
Gülşen’in söyledikleri gibi başına gelenleri de kabul etmiyor ve kınıyorum.
Gülşen'in tutuklanması, es geçilecek bir gelişme olmadığı gibi, Türkiye'de devlet yönetiminin ve yargının artık Anayasa'ya, hukuka ve insan haklarına değil, başka referanslara göre işlediğini gösteren bir gelişme!
(İşini gerektiği ve hak ettiği şekilde yapan bütün imamlara saygı duyduğumu bir kenara not ederek) Şu tespiti yapmak zorundayım:
İktidar memlekette kendini dokunulmaz gören bir “ruhban sınıfı” yarattı. Onlara dokunan yanıyor ama onlar herkese istediklerini yapabiliyor, istediklerini söyleyebiliyor.
Gülşen o sözleri dolayısıyla tutuklandı.
– Peki (Dikkatinizi çekerim Büyük Taarruz'un 100. yıldönümü olan 26-30 Ağustos tarihleri arasında soruyorum) bu ülkenin kurtarıcılarına, kurucularına Ayasofya minberinden “Hain” diyen imamlara ne yapıldı?
– Peki 2019'da Gaziantep Şahinbey ilçesi İyinacar Camisi'nde bayram namazı için gelenlere “Kurtuluş mücadelesinde bizi kandırdılar. Anlatılan kahramanlıkların hepsi yalan. Keşke o gün kaybetseydik, belki Osmanlı'yı daha sonra yeniden kurabilirdik” diye seslenen imama ne yapıldı?