1. SİLAH:
28 Eylül 1993 günüydü.
17 yaşındaki Umut Önal, arkadaşı Melih Turgut’un evine gider. Melih Turgut’un elindeki silahtan çıkan kurşun Umut Önal’ın hayatını alır.
Turgut, “Silahımı temizlerken kazayla vurdum” der ve yargılama süreci sonucunda “dikkatsizlik ve tedbirsizlik nedeniyle adam öldürme” suçundan 2 yıl hapis cezası alır. O ceza da para cezasına çevrilir.
Umut Önal’ın annesi Nazire Dedeman, uzun yıllar adalet mücadelesi verse de sonuç alamadı. Ancak pes etmeyip başka Umutlar ölmesin diye bireysel silahlanmaya savaş açtı.
“Sessiz ayakkabılar yürüyüşü”nü ve bireysel silahsızlanma çağrısını içeren etkinlikleri başlattı.
Artık 28 Eylül günü her yıl “Bireysel Silahlanmaya Karşı Mücadele Günü” olarak anılıyor. Umut’un “Sessiz Ayakkabıları” bireysel silahların kurbanlarının sembolü olarak görülüyor.