Her ne kadar “Çocuk anneye aittir” gibi yanlış bir fikir ortalıkta dolaşsa da, babaların hakkının çoğu kez yendiğini düşünürüm. Yeni annelerin de yaptığı en büyük yanlış, farkında olmadan babayı oyundan dışlamak olur. Bebeğin altını değiştirmesine, yemeğini yedirmesine, gazını çıkarmasına hep bir bahane bulur, oyundan soğuturlar.
Ama baba figürü hayatımızın ilk rol modelidir. Çünkü ‘baba’ güven demektir, güç demektir, sonsuz bir şefkat demektir. Annelerin soğukkanlılığını babada göremezsiniz. Onların yürekleri daha yufkadır. Belki de bu yüzden en çok babayla kavga edilir ve en çok ona şımarılır. Hayatta hep en güçlü durmak zorunda olan babaların yorgunluğunu bilir misiniz?
Onlar söylenmez, hep gölge gibi arkamızda o güveni hissettirmeye devam ederler. Bu yazı, evlatlarından ayrı kalmak zorunda olan, evlatlarını kaybetmiş ve hep evlatlarını desteklemiş en güçlü babalara gelsin. Babalar Günü’nüz kutlu olsun.
Paranoyak olduk
Günlerdir hepimizin kalbine hançer gibi saplanan 10 yaşındaki Ceylin Atik’in ölümü bir kere daha tüm paranoyalarımızı gün yüzüne çıkardı. Eskiden “Komşu, komşunun külüne muhtaçtır” derken, şimdi yan komşumuzdan şüphe duyar olduk. Daha bir kaç gün önce çocukluk anılarımızdan bahsediyorduk.
Zamanın sokaklarda oynarken su gibi aktığı, gün boyu üç beş mahalle dolaşarak atıldığımız maceralar ve güvenle oynadığımız oyun arkadaşlarımız vardı. Zaman içinde nasıl zalimleşti insanlar ve biz bu hale nasıl geldik bilemiyorum.
Çocukları sivri köşeler ya da hastalıklardan korumak çok daha kolaymış meğer. Çocuğumuzu, ona hissettirmeden paranoyakça korumak ideal annelik olarak tanımlanmaya başlandı artık. Tüm anne babalara sabır, güç ve berrak bir zihin diliyorum.
Tavsiye ediyorum
Modern hayatın içinde fark etmek zor olsa da dünyamızı pek çok hayvanla paylaşıyoruz. Ormanlar, göller, çöller, derin denizler, dağların tepeleri, mağaraların dipleri hayvanların yaşam alanlarını oluşturuyor. ‘İnanılmaz Hayvan