ÇOCUKLUĞUMUN ve gençliğimin en sıkıntılı günlerini yaz ayında yaşardım. Çünkü o zamanlar bir müzik festivali yoktu, İstanbul’da ancak Türk müziğinin icra edildiği yerlere giderdik.
Tepebaşı, Küçük Çiftlik Parkı, Çifte Saraylar, Caddebostan, Üsküdar’da da günün tanınmış solistlerini dinlerdik.
Oralara da herkesin gittiğini söyleyemem. Bazı kenar semtlerde tuluat kumpanyaları sanatlarını sergilerlerdi. Bir de bahçe sinemaları geleneği yaz eğlencelerinin başlıcasıydı.
İstanbul’un bu çoraklığını düşündüğünüzde Anadolu’da müziğe dair hiçbir şey yapılmadığını söylemeye gerek var mı?
Gazetelerde, e-postamda, dergilerde yaz tatiliyle ilgili birçok bilgiyi okuyorum, seyrediyorum.
Sanırım artık eskisi gibi gerek yerli gerek yabancı turistler sadece deniz ve kumla yetinmiyorlar. Ek etkinlikler istiyorlar. Bazı Asya ülkelerinde, turizm bölgelerinde çağdaş sanat müzeleri açıyorlar, o ülkenin kültürünü tanıtmak için müzikten edebiyata büyük çaba harcıyorlar.
Şimdi İstanbul’da klasik müzik festivali, caz festivali gerçekleştiriliyor.