Zeki Müren’i önce sahnede, sonra da Antalya’da Derya Motel’de tanıdım.
Hürriyet’in bir toplantısı için Antalya’daydım.
Akşamüstleri moteldeki odasına gelir beni de çaya davet ederdi.
Günbatımında, bir türkünün dizesini tekrarlardı:
“Bir dost bulamadım gün akşam oldu”.
Zeki Müren’in ilgi toplamasının sırrı müzikle görselliği birleştirmesindeydi.
Nice sanatçı, gazino sahipleriyle yargıya düşmüştür.
Maksim Gazinosu’nda Hürriyet çalışanlarına özel olarak düzenlenen bir gecede Fahrettin Aslanonu şöyle anlatmıştı bana:
“Doğan Bey, Zeki Müren’in hiç hakkı yenmedi mi, hukuki haksızlık yapılmadı mı, ama onu mahkeme kapılarında kimse görmedi”.
Zeki Müren hayatında çalıştığı yerlerle hiç yazılı bir anlaşma yapmamış, sadece söz verirmiş, ondan da dönmemiş.
Uzun süre onun CD’lerini, uzunçalarlarını, bantlarını dinledim. Bir CD hazırladım, giriş yazısını yazdım.