Yıllar öncesinin evlerinin duvarlarında bir ut asılı dururdu.
Sabri Esat Siyavuşgil’in bir şiirinde öğleden sonra, belleğim beni yanıltmıyorsa, o zamanın yazlıklarından Suadiye’deki bir köşkün açık penceresinden bir ut sesi geldiğini yazmıştı.
Ut yalnız Türkiye’nin sınırları içinde dinlenen bir saz değil. Türk müziğine emek veren, icracı ve bestecilerden özellikle Ermeni olanlar, göç ettikleri Amerika’da dinleyici buldular. Plak ve CD doldurdular.
Hatta bir ünlü icracı hakkında yazdım, Türkiye’ye de geldi dinledim.
Geçen hafta Türkiye’de yaşayıp Amerika’ya giden icracı ve besteci Udî Hrant’ın Amerika’da doldurduğu bir uzunçaları dinledim.
Kapağındaki yazı şuydu: