Kelimeler, düşünmenin yapı taşlarıdır. Taşlar ne kadar sağlamsa, düşünme de o kadar sağlam olur. Düşünme ne kadar sağlam ise düşünerek inşa edilen düşünce de o kadar dayanıklı olur. Düşünme, eski tabiriyle tefekkür bir süreçtir. Bu sürecin sonunda hasıl olan şey ise fikirdir. Buna günümüz Türkçesinde “düşünce” deniyor. Madem “fikir” ile “düşünce” eş anlamlıdır öyleyse ikisi de zihinde aynı çağırışımı yapmalıdır değil mi? Ama yapmaz. Çünkü kelimeler oluştuğu yıllarda yaşanan olaylardan etkilenen toplum, onlara farklı anlamlar yükler. Bu yüzden yerine göre bazen fikir, bazen düşünce sözcüklerini kullanıyoruz. Benzer sözcüklerin küçük de olsa anlam farklarını bilmek, doğru...